martes, 29 de marzo de 2011

VISITAS DE AUTORES

"MEDIO PAN Y UN LIBRO"

Este foi o discurso que fixo Federico García Lorca en setembro do ano 1931 ao inaugurar a biblioteca do seu pobo Fuente Vaqueros (Granada).


"Cuando alguien va al teatro, a un concierto o a una fiesta de cualquier índole que sea, si la fiesta es de su agrado, recuerda inmediatamente y lamenta que las personas que él quiere no se encuentren allí. (Lo que le gustaría esto a mi hermana, a mi padre), piensa, y no goza ya del espectáculo sino a través de una leve melancolía. Esta es la melancolía
que yo siento, no por la gente de mi casa, que sería pequeño y ruín, sino por todas las criaturas que por falta de medios y por desgracia suya no gozan del supremo bien de la belleza que es la vida y es bondad y es serenidad y es pasión".

"Por eso no tengo nunca un libro, porque regalo cuantos compro, que son infinitos, y por eso estoy aquí honrado y contento de inaugurar esta biblioteca del pueblo, la primera seguramente en toda la provincia de Granada".

"No sólo de pan vive el hombre. Yo, si tuviera hambre y estuviera desvalido en la calle no pediría un pan; sino que pediría medio pan y un libro. Y yo ataco desde aquí violentamente a los que solamente hablan de reivindicaciones económicas sin nombrar jamás las reivindicaciones culturales que es lo que los pueblos piden a gritos. Bien está que todos los hombres coman, pero que todos los hombres sepan. Que gocen todos los frutos del espíritu humano porque lo contrario es convertirlos en máquinas al servicio de Estado, es convertirlos en esclavos de una terrible organización social".

"Yo tengo mucha más lástima de un hombre que quiere saber y no puede, que de un hambriento. Porque un hambriento puede calmar su hambre fácilmente con un pedazo de pan o con unas frutas, pero un hombre que tiene ansia de saber y no tiene medios, sufre una terrible agonía porque son libros, libros, muchos libros los que necesita y ¿dónde están esos libros?"


"¡Libros! ¡Libros! Hace aquí una palabra mágica que equivale a decir: «amor, amor», y que debían los pueblos pedir como piden pan o como anhelan la lluvia para sus sementeras. Cuando el insigne escritor ruso Fedor Dostoyevsky, padre de la revolución rusa mucho más que Lenin, estaba prisionero en la Siberia , alejado del mundo, entre cuatro paredes y cercado por desoladas llanuras de nieve infinita; y pedía socorro en carta a su lejana familia, sólo decía: «¡Enviadme libros, libros, muchos libros para que mi alma no muera!». Tenía frío y no pedía fuego, tenía terrible sed y no pedía agua: pedía libros, es decir, horizontes, es decir, escaleras para subir la cumbre del espíritu y del corazón. Porque la agonía física, biológica, natural, de un cuerpo por hambre, sed o frío, dura poco, muy poco, pero la agonía del alma insatisfecha dura toda la vida".

"Ya ha dicho el gran Menéndez Pidal, uno de los sabios más verdaderos de Europa, que el lema de la República debe ser: «Cultura». Cultura porque sólo a través de ella se pueden resolver los problemas en que hoy se debate el pueblo lleno de fe, pero falto de luz".

xoves, 24 de marzo de 2011

MARZO: IGUALDADE E MULLER

Este mes de marzo dentro do proxecto MEDRANDO EN VALORES estamos traballado a IGUALDADE e o papel da MULLER NO TRABALLO.


Cada titoría está investigando sobre unha muller destacada na historia: lugar e época na que viviu, cal foi a súa educación ou que estudos tiña, por que destacou...
Todos estes datos irán acompañados de traballos plásticos como debuxos, fotos, caricaturas... que quedarán plasmados nun mural que formará parte dunha exposición xeral sobre "MULLERES IMPORTANTES AO LONGO DA HISTORIA" que colocaremos no taboleiro da entrada do noso colexio.
Para completar este traballo de formación documental, enviamos á casa dos nosos alumnos/as, como vimos facendo todos os meses:

mércores, 23 de marzo de 2011

DANIEL NESQUENS PREMIO BARCO DE VAPOR

Estivo na nosa biblioteca o curso pasado e nos encandilou a todos cos seus contos fantásticos e cheos de ese humor seu tan irónico e particular.

Preme na imaxe

E agora acabamos de enterarnos de que onte, Daniel Nesquens ven de ser galardonado na 33 edición dos Premios de Literatura Infantil El Barco de Vapor.
A súa novela "Mi vecino de abajo" foi seleccionada entre unhas 338 presentadas por ser " unha novela fresca, poética e chea de sentido do humor, que contempla con ollos de neno unha realidade cotiá convertida en insólita a través do seu protagonista" segundo dicía a acta do xurado.

Nesta foto o vemos recibindo o premio coa Princesa Leticia ao seu carón. Preme na foto para saber algo máis desta nova.

DESDE O CEIP A PEDRA, NORABOA DANIEL POR ESTE MERECIDÍSIMO PREMIO.

martes, 22 de marzo de 2011

sábado, 19 de marzo de 2011

21 MARZO DÍA DA POESÍA

O luns 21 de marzo é o día Mundial da Poesía que se ven celebrando dende hai dez anos promovido pola UNESCO.
Dentro duns días imos recibir a visita de Ana Alonso, poeta e escritora catalana.
Os nosos nenos e nenas están lendo algún dos seus libros das coleccións Pizca de Sal y La llave del Tiempo.
Agora gustaríame amosaros un "manual" de piratería en verso cheo de humor, ironía, adiviñas e xogos de palabras de esta mesma autora: "Versos piratas, piratas en verso".
Aquí vos deixo un dos seus poemas.

BARBAS

Para un pirata, la barba
no resulta imprescindible,
pero siempre es preferible
a un rostro bien afeitado,
que da un aire demasiado
atildado
y resta ferocidad.

Aunque también es verdad
que una barba desgreñada,
pues no favorece nada,
y que, en lugar de dar miedo,
provoca la carcajada
general,
haciéndote quedar mal.

Muchos corsarios famosos
llevaban barbas muy largas
y eran peludos como osos.

Pero ahora está más de moda
el tipo más informal
de aventurero naval,
con la barba de tres días
y un piercing en las encías.

En resumen, lo importante,
si decides llevar barba
es que resulte impactante.

y, si no, siempre te queda
la perilla,
que sienta de maravilla.

Ana Alonso

martes, 8 de marzo de 2011

UN ENTROIDO QUE MEDRA EN VALORES

Un ano máis saímos á rúa para festexar o Entroido despois de varias semanas de traballo nas aulas.

Guiando o pasarúas, ía a nosa mascota, Papirus, levando nos seus tentáculos mensaxes alusivas aos valores que estamos a traballar este curso: o esforzo, a autoestima, a solidariedade, a paz, o respecto, a igualdade, a tolerancia, a importancia de aprender...

Cada ciclo escolleu o seu disfraz. Así os cativos e cativas de infantil escolleron a Bob Esponxa como símbolo de amizade, da importancia de facer amigos e conservalos, tratándoos como a eles lles gusta.

Os nenos e nenas do 1º ciclo crearon a comparsa dos Cantarrisas, formada por dúas ONGs: os músicos e os paiasos solidarios que destacaban a importancia de ser e facer felices aos demáis.

Os rapaces e rapazas de 2º ciclo vestíronse de hippies reclamando un mundo sen guerras e cheo de amor e comprensión baixo o lema "Paz e Amor"

O alumnado do 3º ciclo disfrazouse de activistas de Greenpeace esixindo un mundo sen contaminación. que conserve as especies e que respecte os ecosistemas.


Ao remate do pasarúas saboreamos as filloas, orellas e chulas que as familias dos nosos nenos/as enviaron ao colexio. Que boas estaban!

Queremos dar as grazas pola participación das familias do noso alumnado que acompañaron aos rapaces en todo o percorrido e asistiron as actuacións dos distintos grupos na Plaza do Concello.




martes, 1 de marzo de 2011

HABILIDADES SOCIAIS

Durante o mes de febreiro, dentro do proxecto MEDRANDO EN VALORES que estamos traballando este curso, tratamos de mellorar as Habilidades Sociais dos nosos alumnos e alumnas.

Aprendemos que as HABILIDADES SOCIAIS son os modos ou xeitos de comportarnos nas nosas relacións cos demáis e coñecemos as diferencias entre varios tipos de comportamentos.

O alumnado do 3º ciclo recibiu a visita de Pilar Lagos, Garda Civil do EMUME (Equipo Muller-Menor) da Comandancia de Pontevedra.

Os nenos e nenas de 6º están levando a cabo un obradoiro de Habilidades Sociais, para mellorar a súa conduta e saber desenvolverse en distintas situacións de relación cos demáis.

Preme na imaxe para saber máis.


Para ter ben informadas as nosas familias elaboramos