Onte tivemos a fortuna de
contar cunha visita excepcional no noso Bibliocastelo, a escritora viguesa An
Alfaya, quen, ademais de falarnos dos seus libros, agasallounos con
confidencias da súa infancia.
Daquela, era una nena tímida e solitaria cunha chea
de soños, poesías e historias que contar. Escribía sempre que podía.
Mesmo na
clase, en canto remataba as súas tarefas, aproveitaba para dar renda solta ao
seu maxín que viaxaba coas máis inusitadas escusas, como o lene voo dunha
bolboreta.
Veu compartir connosco un
anaquiño do seu tempo porque este ano os mozos e mozas de 4º e 5º leron dous dos
seus libros, ZOA E AZOR e A ÁNFORA EXIPCIA respectivamente.
Trátase de dúas narracións
moi distintas, pero cunha característica común: a autenticidade dos seus
personaxes. As súas inquedanzas, as súas angustias, os seus defectos e as súas
virtudes son tan humanos, tan reais, que atrapan o lector nun labirinto
emocional. Temas como a honestidade, a amizade, a fidelidade, a confianza, a
envexa, a traizón e a decepción conducen á empatía, á reflexión e á tolerancia.
Son, sen dúbida, libros para medrar.
Os rapaces e rapazas de primeiro de primaria fixéronse esta pregunta: "Que cousas non molla a auga?" 
Despois a profe Lina agasallounos cun conto precioso e MOI ARTÍSTICO: "AQUILES O PUNTIÑO". Unha historia ilustrada na que un sinxelo puntiño ía medrando e descubrindo o mundo: a chuvia, as palabras, os aromas, os sabores, a música. Aquiles naceu dunha folla en branco e foise facendo a si mesmo pouco a pouco. 
O luns 27 de outubro foi o turno da rapazada de segundo e terceiro ciclo. Nesta ocasión contamos coa amable colaboración da profe Olalla que nos amosou o punto de mira de Miró, seguindo as peripecias de cinco salvaxes manchas de pintura, con moitas ganas de manchar. Foi un pracer escoitar da súa voz o conto "O CADRO MÁIS BONITO DO MUNDO" e retounos a atopar ao noso artista e cadro favorito. 
O 29 de setembro de 1964 foi o día do nacemento de Mafalda como personaxe de historieta, según o seu autor, o arxentino Quino. Publicouse por primeira vez na revista Primera Plana, unha revista semanal de Bos Aires. 
O seu primeiro amigo foi Felipe, un neno de sete anos, moi tímido e angustiado pola vida.
